Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ο Θάνατος Του William George Allum



Ο Θάνατος Του William George Allum
Toυ Κυριάκου Μαυρίδη

Βασισμένο στα ποιήματα του Νίκου Καββαδία
Από τις εκδόσεις ΚΨΜ
 

William George Allum ο εγγλέζος θερμαστής του ποιήματος του Νίκου Καββαδία… αυτός ο απόμακρος, ο ξένος, με το κορμί του όλο φοβερά στιγματισμένο και τις αισχρές φήμες των άλλων ναυτικών να τον συνοδεύουν… με τη θλιβερή ιστορία και το ακόμα πιο τραγικό τέλος…
Τι όμως κρυβόταν πραγματικά πίσω από το τατουάζ του στο μέρος της καρδιάς; Τι ήταν αυτό που έμεινε μέσα του για πάντα κρυφή θανατερή πληγή;
Και ποιες ήταν οι πραγματικές  συνθήκες που βρέθηκε νεκρός εκείνο το βράδυ καθώς περνούσανε από το Bay of Bisky;
Ένα γράμμα μέσα σ΄ ένα μπουκάλι, προερχόμενο από έναν ναυτικό στο ίδιο πλοίο με τον Allum, δίνει μια διαφορετική εκδοχή των γεγονότων και φωτίζει με άλλο φως την ιστορία του και το τέλος του…

Ο Κυριάκος Μαυρίδης έχει διακριθεί για τα κόμικς του, σε διαγωνισμούς στο «9» της Ελευθεροτυπίας (Night Shadows, Μια Φορά κι έναν Καιρό) και στο Ποντίκι (Ξένος και Το Τρένο) και έχει λάβει μέρος στο  Athens Video Art Festival (Size),  στο Αντιφασιστικό Φεστιβάλ στη Σύρο (Size, Ξένος, Το Τρένο,  Ιθαγένεια και Το Περιστέρι) καθώς και σε εκθέσεις στη Στουτγκάρδη, στο Ρέθυμνο, στην Κύπρο και στην Αθήνα.

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2014

ΡΙΓΗ, τεύχος 1ο.





Τρεις ιστορίες τρόμου. Τρείς διαφορετικοί τρόποι να βυθιστείς, ταυτιζόμενος με τους πρωταγωνιστές τους, στο σκοτάδι της ψυχής, όχι μόνο των δημιουργών τους, αλλά και στην άβυσσο της ίδιας σου της ψυχής.
Τα πλάσματα που εμφανίζονται εδώ, είναι οι τύψεις, οι ερινύες, οι φόβοι και οι προκαταλήψεις μας, σε έναν κόσμο που όταν παύει να είναι βαρετός γίνεται επικίνδυνος.
Προετοίμασε τον εαυτό σου για ένα ταξίδι στην άβυσσο της ψυχής σου και αντιμετώπισε το πεπρωμένο σου...
Το τέρας ή η τρομακτική όψη του μεταφυσικού μπορεί να είσαι εσύ, αυτό  το μάταιο κράμα σάρκας και ψυχής που ανυπομονεί να αντιμετωπίσει το πεπρωμένο του....

Μετά από πολύ καιρό, ένα περιοδικό με κόμικς σκοτεινής φαντασίας και  τρόμου κάνει την εμφάνιση του.  
44 σελίδες Α4, με καταπληκτικά σχέδια του Malk και του Παναγιώτη Τσαούση, σε ιστορίες δικές τους και μία του Λευτέρη Καλυμιού που μας εκπλήσει με τον τρόπο πλοκής της ιστορίας του.
Ενα  δείγμα της δουλειάς του Malk.

Και ένα δείγμα της δουλειάς του Παναγιώτη Τσαούση.

Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

To Βατράχι

της Σταυρούλας Παπαδάκη






(Ενα από τα κόμικ της έκθεσης στο Με Πενάκι και Σκαπάνη, που παρουσιάστηκε και από το Ποντίκι Art).

Dialogue In The Dark

Dialogue In The Dark
του Malk

Πως νοιώθει ένας τυφλός; Μπορεί κάποιος να μπει στην θέση του και να καταλάβει; Mιά μικρή ιστορία του Malk, εμπνευσμένη από μία εμπειρία του.




Τρίτη 22 Ιουλίου 2014

Ασκήσεις ηρωισμών.



Ασκήσεις Ηρωισμών.
Από την σειρά Στιγμές που Χάθηκαν στα Καρέ.
Του Γιώργου Κοσκινά.

Μπλέκ, Ζαγκόρ, Όμπραξ, Μικρός Ήρως… Αναρωτιέστε ποιο περίεργο reunion τους έφερε εδώ. Χμ… Μια τραμπάλα αναμνήσεων με σκοπό την αναβίωση στιγμών από το χθες, που μας καλύπτει καλύτερα από το σήμερα.  Που μπορεί να χάθηκαν στα καρέ, αλλά κράτησαν μέσα τους πολύ περισσότερα από ότι αγόραζε κανείς με 2 δραχμές… Είναι νοσταλγικό, σαν τα καλοκαίρια μας που κιτρινίζουν στις παλιές φωτογραφίες. Όπως τα αθώα παιγνίδια της στιγμής. Αυθόρμητο σαν τις σκέψεις που γίνονταν λέξεις, δίχως να ντραπούν τους «μεγάλους». Τα έχει όλα αυτά μαζί και, κάτι ακόμα. Μια ανάγκη να σηκωθεί ξανά το βλέμμα ψηλά και να χαζέψει την ταχύτητα του σύννεφου, που αλλάζει μορφές… Να βγάλει αφέλεια και παιδικότητα, μέσα από αφηγήσεις καθημερινών χάρτινων ηρωισμών.
Μικρός Ήρως. Ο Γιώργος και μια θάλασσα ελπίδες, για να πνιγεί μέσα ο κατακτητής και να σαλπάρει ελεύθερα η χώρα.  Πίστη, αφοσίωση, υψηλό φρόνημα. Πήρε στην πλάτη του μια ολόκληρη γενιά αναγνωστών, για να κρατήσει ζωντανές τις θυσίες ενός λαού.
Μπλέκ. Αντιμετώπισε την προδοσία και την αδικία αντιπαραθέτοντας ήθος, ιδανικά., γροθιές και φοβερές ατάκες. Δίδαξε στους ινδιάνους και τους Άγγλους την αξία της …σιωπής.
Όμπραξ. Ίδιας προέλευσης γούνινος σκούφος, κοινός αγώνας με αυτόν του Μπλέκ, αλλά με διαφορετική προσέγγιση. Πιο σικ, τηρώντας τους κανόνες, ευγενής και συνήθως έφιππος. Στη μάχη όμως, δε χαρίστηκε ποτέ και σε κανέναν.
Ζαγκόρ. Ο ήρωας που τσαλακώθηκε περισσότερο από όλους. Υποδύθηκε απίστευτα μεγάλη γκάμα σεναρίων, κόντεψε να πάει στο φεγγάρι από τον 18 αιώνα, υπερασπιζόμενος τους αδύναμους. Μια βερσιόν Ρομπέν των Δασών στο πιο γρέ

Κατάλογος φεστιβάλ ΜΕ ΠΕΝΑΚΙ ΚΑΙ ΣΚΑΠΑΝΗ



Με Πενάκι και Σκαπάνη.

Τρία απογεύματα του καλοκαιριού του 2014, στο υπέροχο νεοκλασσικό κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων, με τους δροσερούς κήπους και θέα την Ακρόπολη, αφιερωμένα  στα Ελληνικά κόμικς, στην Ελλάδα μέσα από τα κόμικς και τους Ελληνες δημιουργούς,  με  διοργάνωση από το comicon-shop, τις εκδόσεις ΚΨΜ και τον ΣΕΑ  και με μοναδική χορηγία την αγάπη των δημιουργών, που έσπευσαν να το αγκαλιάσουν και πολλών φίλων δημοσιογράφων που ανέλαβαν την επικοινωνία. Ααα, και με τέσσερα κιβώτια μπισκότα Παπαδοπούλου, που μας κέρασαν πολύ ευγενικά.

Αυτός ο κατάλογος είναι προσφορά των δημιουργών που συμμετείχαν στο φεστιβάλ και είναι αφιερωμένος στο κυνήγι της ανακάλυψης του θησαυρού και την αρχαιότητα. Είναι δε, ένα μικρό δείγμα από τα έργα της  έκθεσης του φεστιβάλ.

ΙΛΙΑΔΑ (Βαλλιανάτος Θωμάς)
ΜΑΙΜΟΥΔΕΣ(Χρήστος Μακροζαχόπουλος - Γκίνης Γιώργος)
ΕΙΡΗΣΘΩ (Βενάρδος Δημήτριος)
Η ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ (Γούσης Γιώργος - Παπαμάρκος Δημοσθένης)
EXPLORER (Μελισσαρόπουλος Γιώργος)
ΜΕΓΑΣ ΕΡΩΔΙΟΣ (Χειλάς Βασίλης - Κωνσταντίνου Αγγελος)
ΤΟ ΠΑΝΩ ΚΑΤΩ (Σαντοριναίος Γρηγόριος)
ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ 2014 Μ.Χ (Αγαλιώτης Παναγιώτης)
ΕΝΑ ΔΕΙΛΙΝΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ (Μαρκουλάκης Αλέξανδρος)
ΟΙ ΩΡΕΣ (Λoυγιάκη Αλεξία)
ΓΟΡΔΙΟΣ ΔΕΣΜΟΣ (Μισιάκας Βασίλειος)
ΝΕΚΥΙΑ (Καπάδαη Βάλια - Μιχαηλίδης Ανδρέας)
ΝΕΚΑΡΧΑΙΑ (Χασσάνδρας Νεκτάριος)
ΔΙΑΔΟΥΜΕΝΟΣ (Παρασίδης Ανέστης)
ΠΑΖΛ (Παυλίδης Παύλος)
ΤΙΘΩΝΟΣ (Τσαούσης Παναγιώτης -  Γράνδης Δημήτρης)
Ο ΦΥΛΑΚΑΣ (Kαλυμιός Λευτέρης)
ΤΟ ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ (Μalk)
ΑΘΑΝΑΣΙΑ (Soloup)
ΘΕΟΙ (Παύλος Κυζιρίδης)
ΑΦΡΟΔΙΤΗ (Παπαδάκη Σταυρούλα)
ΘΑΜΜΕΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ (Παγώνας Δημήτρης)
Ο KOΜΠΟΣ ΤΟΥ ΜΙΛΤΟΥ (Kωνσταντόπουλος Γιώργος- Kηπόπουλος Κωνστ.)
Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ (Μπαντογιάν Σέργκο - Σέρτζιο)
ΤΟ ΞΙΦΟΣ (Μακρής Κυριάκος- Σαγκιώτη Βασιλική)
ΤΡΕΙΣ ΜΟΙΡΕΣ - ΣΤΡΙΒΕΙΝ ΔΙΑ ΤΟΥ COMIX (Σταμπουλής Χρήστος)
ΒΟΥΚΟΟΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ (Οrestix Eρμείδης)
KAI OI 12 HΣΑΝ ΥΠΕΡΟΓΚΟΙ (Zoυλάκης Μανώλης)

Νέκυια



ΝΕΚΥΙΑ

Σενάριο Ανδρέας Μιχαηλίδης – Σχέδιο Βάλια Καπάδαη

ΣΦΗΝΩΣΤΕ
ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΕΝΑ ΚΑΡΦΙ ΚΙ
ΑΛΥΣΟΔΕΣΤΕ ΜΕ
Σ΄ΕΝΑ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟ ΦΕΡΕΤΡΟ,
ΜΑΥΡΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΛΟΓΕΣ.
ΘΑΨΤΕ ΜΕ ΣΤΟ ΣΤΕΡΝΟ
ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ, ΣΤΑ ΡΙΖΑ
ΕΝΟΣ ΒΟΥΝΟΥ. ΜΗ ΜΕ ΘΡΗΝΗΣΕΤΕ,
ΜΑ ΞΕΧΑΣΤΕ ΜΕ, ΜΕΧΡΙ
Ν΄ ΑΠΟΜΕΙΝΟΥΝ ΜΟΝΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
ΚΙ ΑΛΛΟΚΟΤΕΣ ΦΗΜΕΣ ΑΝΑΜΕΣΑ
ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ. ΤΩΡΑ ΠΙΑ
ΚΟΙΜΑΜΑΙ. ΤΩΡΑ ΕΡΧΕΤΑΙ
Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΑΝΑΠΑΥΣΗ.
ΤΩΡΑ ΕΛΠΙΖΩ ΣΤΗ ΛΗΣΜΟΝΙΑ,
ΓΙΑΤΙ, ΔΕΝ ΗΠΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΝΕΡΑ
ΤΗΣ ΛΗΘΗΣ ΣΑΝ ΤΑΝ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΜΟΥ.
ΚΑΝΕΙΣ ΘΝΗΤΟΣ ΔΕΝ ΔΙΑΒΑΙΝΕΙ ΔΥΟ
ΦΟΡΕΣ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΠΥΛΗ, ΠΕΡΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΓΗ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ ΚΙ Η
ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΩΡΟ ΣΤΙΦΟ,
ΠΟΥ ΤΟ ΒΑΡΑΙΝΕΙ Η ΘΥΜΗΣΗ, ΑΝΤΙ ΓΙΑ
ΤΟΝ ΕΠΙΠΟΛΑΙΟ ΝΟΥ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ.
ΕΤΣΙ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΤΕΙ
-          ΚΙ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ
ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ Η ΑΝΟΗΤΟΣ,
ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΠΟΥΝ ΓΕΝΝΑΙΟ,
Ν΄ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΑ ΤΟΛΜΗΡΑ ΜΟΥ
ΒΗΜΑΤΑ, ΘΑ ΚΑΛΕΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗ
ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΟΥ ΚΑΡΑΒΙ ΚΑΙ
ΘΑ ΒΑΛΩ ΠΛΩΡΗ ΓΙΑ ΤΗ ΧΛΩΜΗ ΑΚΤΗ
ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΝΑ ΙΚΕΤΕΨΩ ΓΙΑ
ΓΑΛΗΝΗ  ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ…

Ή ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ.


Mεταξύ Αγνώστων



Μεταξύ Αγνώστων
Comics βγαλμένα από παραμύθια και μύθους της Ελλάδας.


Η ομάδα Inkorrekt δημιούργησε μια συλλογή από δώδεκα μικρές ιστορίες, βασισμένες πάνω σε μύθους της ελληνικής παράδοσης, από δακατρείς δημιουργούς comics.

Πέμπτη 19 Ιουνίου 2014

Το πένθος δεν ταιριάζει στον Μάριο.


  Aπό το blog του Γελωτοποιού.

http://sanejoker.info/2014/06/marios.html
Το πένθος δεν ταιριάζει στον Μάριο.




Νύχτωσε. Βάζω ένα ποτήρι κρασί, παίρνω το ηλεκτρονικό μου τσιγάρο (ναι, δεν μου χρειάζονται πια οι πορτοκαλί αναπτήρες), και κάθομαι να γράψω κάτι για το Μάριο, που τόσο ξαφνικά διέκοψε τη σύνδεση.
Πριν ξεκινήσω και χωρίς να ξέρω πως να ξεκινήσω, χτυπάει το κουδούνι. Ανοίγω και είναι ένας άνθρωπος 30 ημερών (μαζί με τον πατέρα της), που κοιτάει με τα γαλάζια ακόμα μάτια της το φως.
Ο ένας έφυγε από τον κόσμο, η άλλη μόλις ήρθε. Αυτή είναι η ζωή, που θα συνεχίσει να κυλάει και χωρίς εμάς, όταν κάποτε θα πάψουμε να είμαστε μέρος της.
                                                                      ~~{}~~
Ο Μάριος έφυγε απρόσμενα, οξύ πνευμονικό οίδημα, χωρίς πολλές παράτες και ιστορίες και θεραπείες. Άνθρωπος των κόμικ ήταν, δεν μπορούσε τις φιλολογικές φλυαρίες, τύπου "Πόλεμος και Ειρήνη" ή "Αναζητώντας το Χαμένο Χρόνο", όπου ένας θάνατος μπορεί να διαρκέσει μέχρι και διακόσιες σελίδες.
Μια σελίδα όλη κι όλη: Ένα ταξίδι με τρένο, κάτι που μοιάζει με κρύωμα, εισαγωγή στο νοσοκομείο, εντατική, τέλος...
Στο επόμενο τεύχος η ιστορία κάποιου άλλου.
Πήρα τηλέφωνο την Αναστασία. Δεν ήξερα τι να πω. Ποτέ δεν ξέρω τι να πω





σε τέτοιες περιπτώσεις. Είμαι από εκείνους τους ασπεργκιανούς σχεδόν ανθρώπους που πηγαίνουν σε γάμο και λένε: "Συγχαρητήρια".
Τον κηδέψανε στο χωριό, στην ορεινή Αχαία. Λίγο μακριά από τα Εξάρχεια, όπου είχανε στήσει το Comicon Shop.
Στο χωριό, εκεί ανάμεσα στα δέντρα, εκεί όπου θα μπορούσε να πει ο κυνικός και λυρικός Έλιοτ: "That corpse you planted last year, has it begun to sprout? Will it bloom this year?"
-
"Εσείς να τα βλέπετε", μου λέει η Αναστασία, "οι νέοι."
Και νομίζω ότι θα μου πει ότι πρέπει να προσέχουμε και να γυμναζόμαστε και να τρεφόμαστε καλά και ό,τι άλλο κάνουμε εμείς οι άνθρωποι για να ζήσουμε αιώνια.
"Ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο κώλος μας", λέει η Αναστασία και (ναι!) νομίζω ότι ακούω τον Μάριο να μιλάει. Κι εκείνος έτσι απλά θα διέλυε την ψευδαίσθηση της σημαντικότητας μας.
                                                                 ~~{}~~
Από την ώρα που έμαθα το τέλος του κόμικ γυρνάω στην πόλη και κάθετι έχει σημασία. Όλα αυτά τα μικρά κι ασήμαντα, τα οποία δεν βλέπεις υπό φυσιολογικές συνθήκες, ακριβώς επειδή είναι μικρά κι ασήμαντα, κι επειδή νομίζεις ότι θα τα δεις και την επομένη και τον επόμενο χρόνο κι ότι θα τα βλέπεις για πολλά χρόνια ακόμα.
Κι όμως... Ακόμα και το ποπ-κορν είναι σημαντικό, αν θυμάσαι, αν καταλαβαίνεις ότι αυτή μπορεί να είναι η τελευταία φορά που τρως νιφάδες τηγανητού καλαμποκιού.
Ένα ερωτευμένο ζευγαράκι, hand in hand, και ένας σκύλος που μοιάζει με πρόβατο. Ο ήλιος που δύει, τα κουνούπια και οι νυχτοπεταλούδες που φτεροκοπάνε γύρω από τη λάμπα.
Μια στροφή του Έλιοτ:
"Eyes that last i saw in tears
through division
here in death's dream kingdom
the golden vision reappears.
I see the eyes, but not the tears.
This is my affliction."
  
                                                     ~~{}~~
Είναι και όλα εκείνα που θεωρούμε σημαντικά, εκείνα που μας τρώνε τη ζωή, που την αφήνουμε να χάνεται εξαιτίας τους.
Στο σούπερ-μάρκετ η πελάτισσα λέει στην ταμία (μεσήλικη αυτή):
"Πρωινή είσαι; Σχολάς τώρα;"
"Βράδυ σχολάω", λέει η ταμίας.
"Άντε, να περάσει κι αυτή η μέρα", λέει η πελάτισσα.
"Η ζωή μας περνάει", λέει η ταμίας. "Δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό, η ζωή μας περνάει."
Κοιτάζω την ταμία με θαυμασμό. Κάποιοι πιστεύουν ότι μόνο ο Καστοριάδης μπορεί να φιλοσοφεί.
                                                                         ~~{}~~
Η αλήθεια είναι ότι την πρώτη φορά που είδα τον Μάριο, τη φωτογραφία του ως avatar στο μπλοκ, πίστεψα ότι είναι διαταραγμένο άτομο. Πολύ διαταραγμένο μάλλον, γιατί δεν θέλω να διεκδικήσω για τον εαυτό μου τα σκήπτρα του φυσιολογικού και ισορροπημένου.
Είχε ανεβάσει μια φωτογραφία όπου η μουστάκα του κατέκλυζε το καρέ, και έμοιαζε λίγο με τον Σεχίδη, πριν αποφασίσει να δολοφονήσει την οικογένεια του.
Και τα σχόλια του μου προκαλούσαν σύγχυση στην αρχή, αφού ο Μάριος δεν ήταν άνθρωπος politically correct. Έβριζε και τα 'λεγε έξω από τα δόντια.
Κάποιες στιγμές, πριν τον γνωρίσω, ήθελα να τον βρίσω κι εγώ, γιατί νόμιζα ότι είναι κάποιος μικροαστός ψυχασθενής, αυτό που λέμε τρολ στο διαδίκτυο.
Μετά κατάλαβα ότι ο Μάριος ήταν η ενσάρκωση του γελωτοποιού, αυτός που περιγελά όλα τα "σοβαρά και σπουδαία", χωρίς να το παίζει εναλλακτικός και προοδευτικός. Ήταν αληθινός κι όταν κάτι τον ενοχλούσε άρχιζε τις βλαστήμιες. Χωρίς να αγριεύει όμως, λες και αντιλαμβανόταν το κωμικό της ανθρώπινης ύπαρξης.
                                                                     ~~{}~~
Τον πρωτοσυνάντησα όταν κάναμε την παρουσίαση της "Λεγεώνας των Ψυχών".
Ήταν ο Μάριος, που τη διάβασε στο διαδίκτυο και είπε: "Ρε μαλάκα, μ' αρέσουν αυτά τα τρομοκρατικά. Ας το βγάλουμε σε κυτταρίνη" (εννοώντας σε χαρτί).
Με περίμενε στο σταθμό Λαρίσης. "Θα με αναγνωρίσεις", μου είπε, "κοντός με μουστάκα".
Φυσικά και τον αναγνώρισα. Δεν νομίζω να υπήρχε ένα παρόμοιο άτομο στο σταθμό (και στην Αθήνα εν γένει).
Αυτό που παρατήρησα από την πρώτη στιγμή (και το λέω όχι επειδή έφυγε, αλλά επειδή τώρα βρήκα την ευκαιρία), ήταν ότι ο Μάριος κατάφερνε αμέσως να γίνει οικείος, χωρίς να είναι επίπλαστος. Μετά από λίγο ένιωθες λες και τον ήξερες χρόνια. Δεν χρειαζόταν να προσπαθείς να πεις κάτι ή να κάνεις κάτι. Δεν χρειαζόταν να μιλάς, μόνο και μόνο για να μην υπάρχει σιωπή.
Αν υπάρχει μια κατηγορία ανθρώπων που είναι δήθεν (κατηγορία στην οποία πολύ συχνά συναντάς τους καλλιτέχνες, τους πολιτικούς και αυτούς που προσπαθούν να δείχνουν ότι είναι περισσότερα απ' όσα είναι) ο Μάριος δεν άνηκε σε αυτήν.
Ναι, πολλά πράγματα μπορεί να ήταν, αλλά "δήθεν" ο Μάριος δεν ήταν.
Όσοι έχουν περάσει καιρό εδώ μέσα, θα θυμούνται.
                                                              ~~{}~~
Γράφω όλη μου τη ζωή, το κάνω επειδή δεν μπορώ να κάνω αλλιώς. Ή μάλλον επειδή μου αρέσει τόσο πολύ.
Κι αν πρέπει να ευχαριστήσω τον Μάριο για κάτι (του το 'χα πει κι όσο ήταν μαζί μας), είναι ότι αυτός θέλησε να τυπωθεί ένα βιβλίο μου. Και το έκανε.
Αν κάποιοι άνθρωποι έχουν στα χέρια τους τη "Λεγεώνα" οφείλεται και στον Μάριο, ακριβώς επειδή έκανε ότι του άρεσε, χωρίς να σκέφτεται το κέρδος.
Κάθε άνθρωπος διαγράφει μια πορεία σ' αυτή τη ζωή και η πορεία του Μάριου είναι δεμένη με την παιδικότητα. Γιατί τα κόμιξ είναι η παιδική ψυχή του ανθρώπου, πριν την σακατέψουν.
                                                                    ~~{}~~
Το προηγούμενο καλοκαίρι πήγα στο comicon-shop με τον γιο μου, τον Τηλέμαχο. Η Αναστασία με τον Μάριο έρχισαν να τον φορτώνουν δώρα. Το ίδιο απόγευμα, όταν συναντήσαμε κάποιους φίλους στο Θησείο, ο Τηλέμαχος είπε στην κόρη τους και συνομήλικη του: "Πήγαινε στο κέντρο της πόλης. Είναι εκεί ένα μαγαζί όπου είναι πολύ καλοί και σου δίνουν δώρα."
                                                                   ~~{}~~

-
Εκείνο το απόγευμα ήταν η τελευταία φορά που είδα από κοντά τον Μάριο.
Και, ναι, θα ήθελα να είχαμε ξαναβρεθεί, να είχαμε πιεί ένα μπουκάλι (και δύο) κρασί. Αλλά τότε είναι πολύ αργά. Το κάθε "μετά" ή "θα τα πούμε" ή "θα βρεθούμε" είναι πολύ αργά.
Αν θες να δεις κάποιον πρέπει να το κάνεις τώρα. Αυτή είναι η μόνη στιγμή που υπάρχει. Μόνο το τώρα. Όλα τα άλλα είναι αβέβαια.
                                                                             ~~{}~~
Ας το θυμόμαστε πάντα, ας προσπαθήσουμε τουλάχιστον. Οι άνθρωποι υπάρχουμε για μια στιγμή. Ξέχνα το μέλλον. Είμαστε εδώ, τώρα. Και αυτό το εδώ, αυτό το τώρα, περνάει τόσο γρήγορα.
                                                                                ~~{}~~
Δεν πιστεύω στη μεταθανάτια ζωή. Μπορεί να υπάρχει κάτι, αλλά δεν μπορώ να συλλάβω αυτό το κάτι.
Χαίρομαι κάθε λέξη που είπα και έγραψα, κάθε πράξη. Χαίρομαι και με τα λάθη μου. Έμαθα από αυτά. Και συνεχίζω να μαθαίνω.
Μου λείπουν οι άνθρωποι που έφυγαν. Αλλά πιο πολύ χαίρομαι που τους γνώρισα.
                                                                           ~~{}~~
Ναι, Μάριε, δεν αλλάξαμε τον κόσμο, αλλά τουλάχιστον καταφέραμε να μην αλλάξει ο κόσμος εμάς.
Κομιξάδες, γελωτοποιοί, ασήμαντοι, γελοίοι... Δήθεν δεν ήμασταν, καταπιεστές δεν ήμασταν, αφεντικά δεν ήμασταν.
Και, ναι, αγαπήσαμε τη ζωή, γι' αυτό θα αγαπήσουμε και το θάνατο.
Αντίο, φίλε, θα τα πούμε από κοντά μια μέρα.
Ή μπορεί και να μην πούμε τίποτα. Απλώς να βρεθούμε.


(Όλες οι εικόνες είναι του Malk)

 Ευχαριστώ όλους σας για την συμπαράσταση.

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΟΜΙΚΣ «ΜΕ ΠΕΝΑΚΙ & ΣΚΑΠΑΝΗ» 2014





Παρασκευή 4 Ιουλίου
  • ΣΤΑΒΛΟΣ
6.00 - 7.00 = Δημιουργικό εργαστήριο για παιδιά
7.00 - 8.00 =  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΟΥΣΗΣ - Στοιχεία ελεύθερου σχεδίου και φωτορεαλισμός στο κόμικ
8.00 - 9.00 =ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΜΠΟΥΛΗΣ -  Παρουσίαση
Μετά τις 9.00=  Παρουσιάσεις εκδοτών και  υπογραφές από δημιουργούς
  • ΣΙΝΕΜΑ
6.30 - 7.00 = ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ - Εικονογραφήματα ή κόμικς; Η ιστορία της εικονοαφήγησης
7.00 - 7.30 = ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΑΓΚΙΑΔΑΚΗΣ,  ΑΡΙΣΤ. ΔΑΓΛΑΣ - Εικονογραφημένα Μεγανησιώτικα παραμύθια
7.30 - 8.30 = ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΟΥΣΗΣ, ΔΗΜ. ΠΑΠΑΜΑΡΚΟΣ -Εμπνευσμένο απο αληθινά γεγονότα… Aπο την ιστορική αφήγηση στο κόμικ
8.30 - 9.30 = ΘΩΜΑΣ ΒΑΛΛΙΑΝΑΤΟΣ - Ιλιάδα
9.30 -10.30 = ΑΝΤΩΝΗΣ ΦΟΡΑΔΗΣ, ΜΑΜΟΥΘΚΟΜΙΞ – Μηχανικός άνεμος και άλλη μία ιστορία.

Σάββατο 5 Ιουλίου
  • ΣΤΑΒΛΟΣ
6.00 - 7.00 = TRAGENIA (ΕΥΓΕΝΙΑ ΤΡΑΓΑΚΗ) - Δημιουργικό εργαστήριο για παιδιά
7.00 - 8.00 =  MALK , ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΚΑΛΥΜΙΟΣ - Σενάριο και εικονογράφηση – φάσεις δημιουργίας
8.00 - 9.00 = ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΣΚΙΝΑΣ - Στιγμές που χάθηκαν στα καρέ -ασκήσεις ηρωισμών
Μετά τις 9.00 :  Παρουσιάσεις εκδοτών και  υπογραφές από δημιουργούς
  • ΣΙΝΕΜΑ
6.30 - 7.30 = ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ - Χάρις και Λυσίας, η αρχαία τέχνη στις σελίδες μιας περιπέτειας κόμικ
7.30 - 8.30 = ΜΑΝΩΛΗΣ ΦΡΑΓΓΙΔΗΣ- Comics ή Εικονογραφήγηση. Η 9η Τέχνη στη σχολική αίθουσα
8.30 -9.30 = ΔΑΛΑΜΠΥΡΑΣ, ΠΑΠΑΣΤΕΦΑΝΟΥ, ΜΑΚΡΗΣ, ΚΡΗΤΙΚΟΣ -Παράδοξος ύπνος. Το Φανταστικό στην ιστορική αφήγηση
9.30 -10.30 = SOLOUP -  Σύντομη αναδρομή στα Ελληνικά κόμικς- Αναφορές των κόμικς σε Ιστορικές περιόδους

Κυριακή
  • ΣΤΑΒΛΟΣ
6.00 - 7.00 = AΛΕΞΙΑ ΛΟΥΓΙΑΚΗ -Δημιουργικό εργαστήρι για παιδιά
7.00 - 8.00 =  MALK, ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΔΑΚΗ - Διαδραστική δημιουργία
Μετά τις 8.00 :  Παρουσιάσεις εκδοτών και  υπογραφές από δημιουργούς
  • ΣΙΝΕΜΑ
6.30 -  7.30 = ORESTIX - Ιστορίες καθημερινής Πέλλας
7.30 – 8.30 = ΓΙΩΡΓΟΣ MEΛΙΣΣΑΡΟΠΟΥΛΟΣ  - Θεοί σε κρίση
8.30 -  9.30 = ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ - Η γλώσσα της εικόνας - Σχεδιάζοντας ευανάγνωστα κόμικς
9.30 -10.30 = ΑΝΔΡΕΑΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ - Αφήγηση: Από το Παραμύθι στο κόμικ

Τρίτη 6 Μαΐου 2014

ΓΡΑΝΑΖΙ

Κανείς δεν είπε ότι η αλλαγή είναι εύκολη. 
Είναι όμως αναγκαία και ζήτημα ευθύνης.


Μιά έγχρωμη αυτοέκδοση πολιτικού περιεχομένου, από τον Φρανκ, μαζί με ένα μουσικό cd παραγωγής απο το Βδέλυγμα.


Μια δουλειά της καλλιτεχνικής κολεκτίβας "θέατρο δρόμου". 

Ναι, η Τέχνη μπορεί ν΄ αλλάξει τον κόσμο, κι αν δεν τα καταφέρει, τουλάχιστον τον κάνει καλύτερο. Ναι, η Τέχνη αφορά όλους μας και δεν είναι προνόμοιο μερικών.

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΑΚΟΥΣΜΑΤΑ - ΠΕΤΑΓΜΑΤΑ

Μιά αυτοέκδοση με δύο ιστορίες σε σενάριο της Κασσιανής Δημητριάδου και σχέδιο της Στέλας Παπαστεφάνου και ένα μουσικό cd με συνθέσεις της Ελίζας Θέμελη, Αγάπης Ισαακίδου και Jessica Browning.
Eνδιαφέροντες πειραματισμοί με διαφορετικά χρωματικά υλικά και έξυπνη πλοκή, ειδικά  με την πρώτη από τις δύο ιστορίες να ξεχωρίζει με τον συμβολισμό και την  απρόβλεπτη εξέλιξη της και να έχει περιθώρια πολύ μεγαλύτερης ανάπτυξης, από τις λίγες εικόνες αυτής της αυτοέκδοσης.

ΑΡΠΑΧΤΕΣ

Η ομάδα comics  Inkorrekt που δρα στην Θεσσαλονίκη αρκετά χρόνια τολμά και αυτοσαρκάζεται δίνοντας στην πρώτη συλλογική δουλειά της τον τίτλο "ΑΡΠΑΧΤΕΣ". Δεκαοκτώ ευφυείς και απρόβλεπτες ιστορίες-comics αποτελούν μία χορταστική αυτοέκδοση.


Tα comics  είναι των: Δεσπ. Βάττη / Κάλλη. Βαφειάδη / Χρύσα. Γκούμα / Διον. Δεδούση / Δημ. Κιφοκέρης / Σταύρος Κιουτσιούκης / Δημ. Λαγός / Ρήγας Ντανόζας / Αλέξ. Παπαγιάγκος / Λεων. Παπαγιάγκος / Αγγ. Παπουτσής / Αχ. Πασχαλίδης / Νατάσα Παυλίσεβιτς / Δάφ. Σιδηροπούλου - Στ. Κιουτσούκης / Κλεάνθης Σιμιρδάνης / Μαν. Φραγγίδης / Κ. Ηλίου - Νατ. Παυλίσεβιτς / Αγλαΐα & Κικίτσα - Δ. Σαββαίδης - Οristix

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

ΦΑΛΚΑΤΑ

Ενας  νέος, φοιτητής της σχολής Καλών Τεχνών, δημιουργός που εμπνέεται από την Ελληνική αρχαιότητα, δημιούργησε ένα εντυπωσιακό comic, την ΦΑΛΚΑΤΑ. Θεογονία, Μυθολογία, τρόμος, ατμόσφαιρα αρχαιότητας, μας εισάγουν σ΄ ένα κόσμο που τόσο πολύ έχει χρησιμοποιηθεί από τους ξένους δημιουργούς.
Ο Δημήτριος Βενάρδος έχει αρχίσει τα προσχέδια του δεύτερου comic του, την εξέλιξη της ιστορίας του.





Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

ΕΠΙΔΗΜΙΑ

Στην Comicdom-con κάθε φορά, στον χώρο των αυτοεκδόσεων,  έχουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε πολλούς νέους δημιουργούς.
Μία από τις δουλειές που μου άρεσε και που θεωρώ ότι στο μέλλον θα δούμε πολύ ενδιαφέροντα έργα, είναι η "ΕΠΙΔΗΜΙΑ" του Σεβαστιανού Ντζόκα.

Η άρτια σύνθεση των καρέ του,  το ενδιαφέρον χρώμα και η γρήγορη αλλά πλήρης πλοκή του δείχνουν ότι αυτό το κόμικ έγινε από έναν γραφίστα και ένα νέο δυναμικό ταλέντο.


Οπως λέει για τον εαυτό του, ευελπιστεί για το μέλλον ή δουλειά του να περιλαμβάνει σκίτσα χρώματα κλπ. Του το εύχομαι με όλη μου την καρδιά. Είναι πολύ κρίμα, οι νέοι δημιουργοί να αναγκάζονται να δουλέψουν σε άσχετες εργασίες, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.