Crew of Awesome Land

Προχθές ένας φίλος των comics και φίλος, μου έλεγε ότι δεν διαβάζει καθόλου Έλληνες δημιουργούς, γιατί κάθε Έλληνας είναι και μιά σχολή - μιά διαφορετική τεχνοτροπία και άποψη. Θα με συγχωρήσει αυτός ο φίλος, αλλά αυτή ακριβώς είναι η γοητεία, η πληθώρα των ιδεών και των μεθόδων.
Μιά απόδειξη αυτής της πληθώρας, είναι και το CREW OF AWESOME LAND. Aν και ο τίτλος είναι Αγγλικός, πρόκειται για μιά ελληνική ανθολογία comics. Μιά ομάδα δημιουργών με πολύ κέφι, αγάπη και συνέπεια και ένα άλμπουμ - αποτέλεσμα συνεργασίας.
Ας το κρυφοκοιτάξουμε όμως.

 Εξώφυλλο από τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο και χρώμα του Αλκη Καμπούρη

ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΕΡΠΑΤΩ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΗΡΩ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ. ΣΚΑΡΩΝΩ ΜΑΚΡΟΣΚΕΛΕΙΣ ΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΣ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ. ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΜΥΑΛΟ ΕΝΟΣ ΥΠΕΡΓΑΜΑΤΟΥ ΠΕΡΙΠΛΑΝΩΜΕΝΟΥ ΤΥΠΟΥ.

Η πρώτη ιστορία από την Λένα

Ο ΑΝΔΡΑΣ ΛΕΕΙ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ: - ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΜΕ ΣΥΝΤΑΓΕΣ, ΑΦΟΥ ΜΑΓΕΙΡΕΥΕΙΣ ΧΑΛΙΑ...

ΚΑΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΛΕΕΙ: - EΣΥ ΓΙΑΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΣΟΝΤΕΣ;!

ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΠΛΕΥΡΑ από τον Μάνο (Κοτσιφάκη).

XΩΡΙΣ ΛΟΓΙΑ

THE BIG PAYBACK από τον Νίκο (Καλογήρου)

ΑΝΤΕΧΕΙΣ ΑΡΑΓΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΜΠΕΝΖΑΜΙΝ; 

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ από την Μαίρη (Αράπη)

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ! ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ... ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΜΕΙΣ.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ από τον Άλκη (Καμπούρη)

ΕΝΤΑΞΕΙ ΛΟΙΠΟΝ... ΘΑ ΠΑΙΞΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ... 

ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΒΕΒΑΙΑ ΝΑ  ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΕΙΣ ΕΝΑ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

ΑΛΛΑ ΚΟΙΤΑ...!

ΓΙΑ ΣΕΝΑ από τον Γιώργο (Κωνσταντόπουλο)

ΔΕΝ ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΕΔΩ. ΑΣΕ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

WESTEARL 2 από τον Ντίνο (Καψάλας)

ΗΘΙΚΟ ΔΙΔΑΓΜΑ: ΚΑΠΟΙΟ ΤΗΝ ΒΓΑΖΟΥΝ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΜΕ ... ΠΟΛΛΕΣ ΚΥΡΙΕΣ.

ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ από τον Άρη

 

 ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΥΛΑΚΗ ΕΔΩ ΜΕΣΑ...

BLACK & YELLOW από την Αγγλώ

Δεχτήκαν μιά επίθεση στο άντρο της κακίας

από μικρές λευκές θεές που η μάγισσα μισούσε. 

(Συγνώμη που δεν μπορώ να αποδώσω το πολυτονικό γράψιμο του κόμικ)

Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΤΗΣ ΜΑΓΙΣΣΑΣ από την Λένα

...μήπως του κλέψει ένα φιλί απ΄την στερνή ανάσα ...

Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΑΔΩΝΗ από την Λένα και την Αναστασία (Μπαμπέκου)

Μιά πολύ καλοφταγμένη ανθολογία. Ελπίζουμε να μπορέσουν να υλοποιήσουν και την επόμενη σύντομα.

Ενας χρόνος εκδόσεων.

Μετά από ένα χρόνο εκδόσεων ήρθε η ώρα του απολογισμού.

Ας τις δούμε από την αρχή, μία προς μία:

H ΛΕΓΕΩΝΑ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ

Γελωτοποιός

Ενα πολύ καλογραμμένο βιβλίο, μιά περιπέτεια πολιτικής φαντασίας, από τον γνωστό blogger, ήταν το βάπτισμα του πυρός.

ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ

Malk

Τέσσερις ιστορίες με πρωταγωνιστή τον Φαβορίτη, του ταλαίπωρου Έλληνα -άνδρα.

ΜΟΝΕΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ - a cat and a woman

Σταυρούλα Παπαδάκη -Θόδωρος Πανάγος

Ενα πολύ τρυφερό comic, πάνω στην μοναξιά και την κρίση, από μιά δημιουργό με πολύ χαρακτηριστικό και ιδιαίτερο minimal σχέδιο.

 TO ΣΑΛΑΜΙΔΙ

lost_in_books & skylla

Μιά επαναθεώρηση ενός φανζίν του 1977.

 ΜΕΘΥΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Λευτέρης Καλυμιός

Ενας comic με πολύ δυνατό σενάριο και ένας πρωτοεμφανιζόμενος δημιουργός με ανεξάντλητες ιδέες.

PARADISOS

sanejoker - skylla

Όχι, ο τίτλος είναι Γκρίκλις, σαν αυτά που θα μιλάμε και θα γράφουμε όλοι σε λίγο, kai πρόκειται γιά ένα πολιτικό, ελληνικό comic.

ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ - Το πουλί πέταξε

Malk

Το δεύτερο comic της σειράς του Φαβορίτη -ή αλλιώς ο φόβος της απώλειας του ανδρισμού μέσα από μιά σχέση. Τολμηρό, αυτοσαρκαστικό και ένα θέμα ταμπού.

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΚΑΘΡΕΦΤΗ

Σταυρούλα Παπαδάκη -Θόδωρος Πανάγος

Ενα ψυχαναλυτικό comic με πολύ artistic σχέδιο. Αυτοκαταστροφικός ερωτισμός και η αγωνία της μοναξιάς.

ΤΟ ΤΣΟΦΛΙ -1

Kώστας Παπαδόπουλος -Knut Larsson -  Malk - Martin Ernstsen - Παναγιώτης Τσαούσης - Χριστίνα Λείσου - Σταυρούλα Παπαδάκη - Αsa Grennval - Skylla - Γελωτοποιός - Νίκος Σκαμάγκας - Λευτέρης Καλυμιός

To πρώτο τεύχος  περιοδικής ανθολογίας. 

ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ: H επέλαση των ανιψιών

Malk

To τρίτο άλμπουμ του Φαβορίτη όπου τα προβλήματα του ήρωα έρχονται από τους οικογενειακούς θεσμούς.

ΟΙ ΜΑΙΜΟΥΔΕΣ: Oμόνοια

Γιώργος Γκίνης - Χρήστος Μακροζαχόπουλος

 Ενα έγχρωμο, αλληγορικό comic κοινωνικής  αφύπνισης.

ΦΑΛΚΑΤΑ

Δημήτριος Βενάρδος

Ενα comic με Τιτάνες, Θεούς, μυθικά πλάσματα  Αρχαία Ελλάδα. 

Έτσι πέρασε ένας χρόνος. Με κάποια λάθη, αλλά πολλή προσπάθεια και αγάπη για το ελληνικό comic. Eπιλέξαμε δημιουργούς και έργα που αγαπήσαμε και έτσι θα συνεχίσουμε -όσο θα μπορούμε.

Ηδη ετοιμάζεται το 2ο ΤΣΟΦΛΙ.

Malk - έργα 2013-2014

Ο Μαλκ είναι ένας ακούραστος δημιουργός. Εχει κάνει την νύχτα μέρα και το πενάκι παίρνει φωτιά.
Οι σχεδιαστικές του ικανότητες και η σχεδιαστική ευχέρεια είναι ασύληπτες.
Από τις αρχές του 2013 μέχρι σήμερα έχει δημοσιεύσει (εκτός από πολλά έργα μέσα σε συλλογές) τα εξής comic- αλμουμς:

ΦΑΒΟΡΊΤΗΣ -Συλλογή τεσσάρων ιστοριών.

ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ - To πουλί πέταξε.

ΦΑΒΟΡΙΤΗΣ - Η επέλαση των ανιψιών.

FREAKSHOW

 

Και τώρα προετοιμάζει συλλογή έργων τρόμου, σε συνεργασία με άλλους δημιουργούς, με το όνομα 

ΡΙΓΗ

Ενας δημιουργός που κάθε μέρα μας εκπλήσσει. Που δεν διστάζει να ταξιδέψει σε διαφορετικά μονοπάτια και ν΄ αλλάξει δρόμους. Που ξέρει πως να συνεργάζεται. Που μπορεί και αυτοσαρκάζεται. Που είναι τολμηρός και μαζί σεμνός και ηθικός. Που είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει.

Συνέντευξη του Malk.

         κε Malk, πως σκέφτηκες ένα χαρακτήρα σαν τον Φαβορίτη,  από τι;

Aπό «ατύχημα», (όπως προφανώς κάθε κόμικ- χαρακτήρας που γεννιέται στο νου του δημιουργού του). Εκεί που καθόμουνα με κάτι φίλους και συζητούσαμε για τα κακώς κείμενα της σύγχρονης κοινωνίας μας, για την νοοτροπία του νεοέλληνα ~ το καλοκαίρι του 2005 ~κάτι μου έκανε «κλίκ» και ξεστόμισα στην ομήγυρη ένα

- «Ξέρετε κάτι; Το αποφάσισα! Θα φτιάξω ένα μίνι-κόμικ που να σατιρίζει τον σημερινό Έλληνα».

Ε, αυτό ήταν! Γεννητούρια για τον δικό μου καραφλό χαρακτήρα με το καρό πουκάμισο….

         Θεωρείς ότι ο Φαβορίτης είναι χαρακτηριστικό δείγμα Έλληνα?

Χμ, κάποιοι ίσως διαφωνήσουν, ίσως και να ενοχληθούν γι αυτό που θα πω. Αλλά ναι: κατ’ εμέ αντανακλά τρόπω τίνα την ψυχοσύνθεση του σημερινού νεοέλληνα καναπεδάκια,  του «κοιτάω την πάρτη μου και τα γ*** όλα!» και της αλλοφροσύνης.

Μου ήταν εξαιρετικά δύσκολο να συνθέσω το χαρακτήρα –πόσο μάλλον να επινοώ «at the edge» ιστορίες που όμως, να καθρεφτίζουν οικείες καταστάσεις σε μας. Ο σημερινός νεοέλληνας είναι ένας εξαιρετικά πιεσμένος άνθρωπος, που ωθείται συχνά-πυκνά στα άκρα εξαιτίας ποικίλων λόγων (εξωγενείς παράγοντες, το λέω εγώ). Το βλέπουμε καθαρότερα σήμερα, εν μέσω της εφιαλτικής οικονομικής Κρίσης…

    Τι σχέση έχεις με τον Φαβορίτη? Μήπως ταυτίζεσαι κάπου? Σε ταλαιπωρούν τόσο πολύ οι γυναίκες?

Χαχα, αγαπάω πολύ τις γυναίκες, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ πως με κάθε τρόπο μας… «καβαλάνε» και πολύ άσχημα μάλιστα. Αλλά καλύτερα να μην επεκταθώ περισσότερο σ’ αυτό: θα γινόταν της μουρλής…

Αν ταυτίζομαι κάπου με τον χαρακτήρα του Φαβορίτη; Εχμ, η αλήθεια είναι πως οι περισσότεροι κόμικ-χαρακτήρες πάντοτε κουβαλούσαν «στοιχεία» των δημιουργών τους: είτε την φωτεινή είτε την σκοτεινή πλευρά τους. Για την σύνθεση του χαρακτήρα, «αλίευσα» στοιχεία από ανθρώπους που γνωρίζω προσωπικά. Οπωσδήποτε, δεν είμαι υβριστικός τύπος, ούτε κυκλοφορώ στο πεζοδρόμιο με τα παντελόνια κάτω…

 

       Σε όλα τα κόμικς σου είναι πολύ έντονο το ερωτικό στοιχείο. Επειδή έχεις σχεδιάσει και πολλές τραγωδίες μήπως έχεις επηρεαστεί από  αρχαία ελληνικά έργα ή θεωρείς τον ερωτισμό αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής;

Δεν μπορώ να φανταστώ τον άνθρωπο χωρίς τον έρωτα στη ζωή   του - στην καθημερινότητά του. Είναι αλήθεια: η Τέχνη παντοιοτρόπως, έχει επηρεάσει την ερωτική ζωή της ανθρωπότητας δια μέσου των αιώνων. Αναμφίβολα.

Για μένα, ο έρωτας και το σεξ στη Τέχνη, δεν αποτελούν αυτοσκοπό – ειδάλλως κάτι τέτοιο θα κατέληγε σε στείρα πορνογραφία. Απεναντίας, αποτελούν (και τα δύο) δομικά στοιχεία μιας ιστορίας, μιας αντιπαράθεσης (αν θέλετε) μεταξύ διαφορετικών χαρακτήρων. Μην λησμονούμε πως το σεξ, όπως και ο έρωτας, είναι μια μορφή επικοινωνίας μεταξύ ανθρώπων. Μια ξεχωριστή «γλώσσα». Έτσι , τουλάχιστον, το βλέπω…

      Τα έγχρωμα σχέδια σου είναι πολύ εντυπωσιακά. Θα δούμε και κάποιο άλλο έγχρωμο κόμικ σου?

Τη σημερινή περίοδο της οικονομικής κρίσης, που είχε και εξακολουθεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο στις εκδόσεις κόμικ, η έκδοση ενός έγχρωμου εικονογραφήματος (graphic novel)  θα αποτελούσε σοβαρό ρίσκο. Αλλά ναι, τα μελλοντικά σχέδια μου περιλαμβάνουν έγχρωμες ιστορίες κόμικ…

    Θα θέλαμε πάρα πολύ να δούμε τον Φαβορίτη όπως φαίνεται στο εσώφυλλο της επέλασης των ανιψιών, σαν σύγχρονο υπερήρωα, να μας κοιτάζει από ψηλά. Σκέφτεσαι να κάνεις κάποιο καθαρά κωμικό-σατυρικό έργο με ένα Ελληνα υπερήρωα?

          Έλληνας  υπερήρωας που να βρίζει ασύστολα και να ξύνει τα α*****α του σε κάθε ευκαιρία; Χμ, θα  

           πρέπει να το σκεφτώ σοβαρά…

 

           Μετά τον ερωτισμό βλέπουμε να σε ενδιαφέρει ο τρόμος, θα γαληνεύσουν κάποτε οι ήρωες σου ή δεν θα τους αφήσεις?

Σιγά μην τους αφήσω σε ησυχία! Χα χα! Εγώ τρέμω συνέχεια με όλα αυτά που συμβαίνουν στη χώρα μας αλλά και στον κόσμο. Όλος ο κόσμος είναι ένα απέραντο λούνα- παρκ τρόμου.

Πως έκλεισε ο Κόπολα την περίφημη ταινία του «Αποκάλυψη Τώρα», βάζοντας τον ήρωα να μονολογεί «the horror…»;;; Ε, έτσι ακριβώς… Άλλωστε, τα κόμικς τρόμου, κατ’ εμέ φυσικά, αποτελούν μια θαυμάσια αλληγορία για όσα τρομαχτικά συμβαίνουν στη καθημερινότητά μας. Το πιο τρομαχτικό τέρας , είναι ο ίδιος ο άνθρωπος…

  Ποιο θεωρείς το μεγαλύτερο ταλέντο σου;

Θαυμάσια ερώτηση! Το να τα κάνω σκ***  και να χαίρονται οι άλλοι γι΄ αυτό. Μιλάμε, πρόκειται για σπάνιο ταλέντο…

Τι θέλεις να εξελίξεις στα comics σου;

Τώρα αυτή είναι δύσκολη ερώτηση (που πολύ θα ήθελα να αποφύγω). Αλλά αφού την έκανες, θα σου απαντήσω: Πολλά. Ή μάλλον: τα πάντα. Πιστεύω πως έχω ακόμα περιθώρια περαιτέρω βελτίωσης. Φτάνει να μου δίνονται οι ευκαιρίες (και ευτυχώς, αυτές δεν είναι και λίγες…)

 

 

   Ποια είναι η επόμενη ιστορία σου;

Αυτόν τον καιρό πραγματοποιώ, σε συνεργασία με άλλους εξαιρετικούς δημιουργούς, σειρά μίνι- κόμικ ιστοριών τρόμου, που όλα μαζί θα αποτελέσουν έναν πρώτο τόμο υπό τον διακριτικό τίτλο «ΡΙΓΗ».

Πρότυπο για τούτο το δύσκολο εγχείρημα, είναι οι παλιές, εξαιρετικές εκδόσεις της Warren publications που έβγαζε τα –ιστορικά πλέον –περιοδικά  EERIE, CREEPY, Vampirella. Ευελπιστούμε πως θα δικαιώσουμε τις όποιες προσδοκίες…

 

 Τι σε σοκαρει στα κόμικς;

Το ότι συναντάς ολοένα και λιγότερο καλές ιστορίες, που να σε κρατούν καθηλωμένο και με κομμένη την ανάσα…

           Tι σε συναρπαζει στα κόμικς;

Α! Πολλά. Όχι ένα πράγμα, πολλά πραγματικά… Να τ’ απαριθμήσω, θα μας έτρωγε χρόνο (και χώρο, εδώ). Αλλά εάν η ερώτηση αφορούσε αποκλειστικά τα ελληνικά κόμικς, θα απαντούσα πως με συναρπάζει το γεγονός πως ολοένα και περισσότεροι εγχώριοι δημιουργοί βγάζουν εξαιρετικές δουλειές, που δεν έχουν σε τίποτα να ζηλέψουν από τις αντίστοιχες ξένες εκδόσεις. 

     Ποιος είναι ο αγαπημένος σου δημιουργός;

Από τα σατιρικά κόμικς; Ο Edika. Από τα περιπετειώδη, ο Bernie Wrightson…

      ΜΜΜ. Το είχαμε υποψιαστεί.  Πoιό είναι το αγαπημένο σου comic;

A, δεν έχω κάποιο πολύυυυ αγαπημένο κόμικ. Μ’ αρέσουν τόσα πολλά κόμικ, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, που δεν θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιο ανάμεσά τους…

       Εσύ ένας ζωγράφος γιατί ασχολείσαι τόσο πολύ με τα κόμικς, τι σου προσφέρουν περισσότερο;

Πανεύκολη ερώτηση: με την κλασσική ζωγραφική των γκαλλερί, ρίχνω γυναίκες άνω των 30 κάτι. Με την τέχνη των κόμικς, ρίχνω γυναίκες κάτω των 30. Με αυτόν τον τρόπο, είμαι απόλυτα καλυμμένος. Σωστός…; 

          Εγώ τώρα τι να πω;

Φρίξα η Νηπενθής

- Το μοναδικό ασφαλές σημείο στον κόσμο...
   είναι ακριβώς εδώ, στο κέντρο του κατακλυσμού.

-  Αλόιμονο σ΄ αυτούς που ποτέ τους δεν ξύπνησαν τη ζωή!
   Τώρα πως θα σωθούνε με τα όνειρα του ύπνου;

 

1982 και λόγια ενός παλιού φιλού, του Ηλία Πολίτη. Ενός "κομικαδόρου" όπως τον λέγανε τότε. Και ίσως το πρώτο ελληνικό comic επιστημονικής φαντασίας. Φρίξα η Νηπενθής  - -Η 7η νύχτα της συντέλειας.

Τα comics του έλεγε ότι ήταν ακατάλληλα για δημοσίευση, αλλά όμως ήταν η πιό κατάλληλη εποχή. Το underground ήταν θεοποιημένο και όλοι έλεγαν ότι το καταλάβαιναν.

Ερωτισμός, κεντήματα σταυροβελονιά, φωτογραφικές μηχανές 6Χ6 (πού είσαι Lubitel με το ρολλό φιλμ που το έκοβες μόνος σου!), απ΄ όλα είχε ο μπαξές. Το κατεστημένο έπρεπε να πέσει όσο πιό γρήγορα γινόταν. Δεν υπήρξε άλλη εποχή που η Τέχνη να είναι πιό πολύ δεμένη με την καθημερινή ζωή. Και ο Πολίτης πολυγραφότατος, εκφραζότανε μέσα από τα comics του.

Ζελατίνες, κλισσέ και οδηγός του χεριού μόνο η φαντασία. Εντυπωσιακός διαχωρισμός των καρέ -κάθε σελίδα και κάτι διαφορετικό. Και κρυμμένα ανάμεσα στην "περιπέτεια" φιλοσοφικές κουβέντες.

 

Γειά σου πάντα επίκαιρε Ηλία!

Τα Ελληνικά Κόμικς

Αυτή τη φορά το θέμα μου δεν είναι το ελληνικό comic, αλλά ένα βιβλίο πάνω σ΄αυτό.
Ενα βιβλίο που με συνεπήρε όταν το διάβασα – και το διάβασα σε μια μέρα γιατί δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου πριν το τελειώσω, είναι τα «Τα Ελληνικά Κόμικς» του Soloup.

Μέσα στις σελίδες του είχα την αίσθηση πως ξαναζούσα την νεώτερη ιστορία. Στο ένα από τα  δύο μέρη του ξαναθυμήθηκα αγαπημένα ελληνικά περιοδικά comics και στο άλλο τα comics των Ελλήνων δημιουργών μετά την μεταπολίτευση.
Πολύ περιεκτικό, αναλυτικό και σαφές, μια καταπληκτική δουλειά.
Επιπλέον ελπίζω να έχει χρόνο ο Soloup να το χρησιμοποιήσει σαν σενάριο για ένα ένα καταπληκτικό comic.

Καλοπροαίρετη κριτική

Γιατί μας συναρπάζει ένα έργο τέχνης,  ένα μουσικό κομμάτι, μια θεατρική παράσταση,  ένα βιβλίο ή για να έρθουμε στα δικά μας ένα comic; Γιατί θεωρούμε ότι κάτι είναι πολύ καλύτερο από κάποιο άλλο; Και γιατί για το ίδιο έργο, ένας από μας μπορεί να κλάψει από συγκίνηση και κάποιος άλλος να είναι τελείως αδιάφορος ή και να γελάσει; To ίδιο με μένα ένιωσε και η παρέα  μου όταν είδαμε την Γκουέρνικα; 

Η ακόμη κι εμείς οι ίδιοι, το ίδιο νιώθουμε κάθε φορά που βλέπουμε – ή ακούμε – ή διαβάζουμε – το ίδιο έργο; Αν πάμε παρέα  στην Αida θα ενθουσιαστούμε όλοι μας;

 

Και αυτές οι απόψεις μας ταυτίζονται με αυτές των επαγγελματιών κριτικών; Οι απόψεις των κριτικών δεν επηρεάζονται από την συναισθηματική τους κατάσταση; Ταυτίζονται με την άποψη των πολλών; Eίναι ανιδιοτελείς; Eίναι τόσο μεγάλη επιτυχία η συνέχεια των 300 στον κινηματογράφο ή θα φύγουν κι άλλοι πριν τελειώσει;

 

Και βέβαια χρειάζομαι κάποια βοήθεια ή κάποια ένδειξη για να κάνω κάποια πρώτη επιλογή μέσα στην πληθώρα των παραγωγών. Τουλάχιστον οι επαγγελματίες  κριτικοί έχουν σπουδάσει αυτό που κριτικάρουν. Τώρα γιατί αντί να το ασκούν το κριτικάρουν, αυτό είναι άλλο θέμα συζήτησης. 

Να όμως που έχουμε γεμίσει με νέο-κριτικούς. Χωρίς τις αντίστοιχες σπουδές, έχουν βολευτεί  σε πολυκοσμικά φόρουμ και κατακρίνουν έργα που δεν γνωρίζουν, δημιουργούς που δεν τους περιστοιχίζουν.  Περιμένουν στον θρόνο τους να έρθουν τα δώρα των υποτελών και απειλούν ότι χωρίς την έγκριση τους δεν γίνεται τίποτα. Σαν τις Συμπληγάδες Πέτρες, είναι πολύ δύσκολο για ένα νέο δημιουργό να περάσει ανάμεσα τους.

Κουράγιο παιδιά, υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι κι άλλα πέλαγα ανοιχτά σε όλους. Εξ άλλου αυτό που έχει σημασία είναι η Δημιουργία κι όχι η κριτική. Αυτό που μένει είναι το Εργο κι όχι το σχόλιο.